περί πάρνηθος...

Αναδάσωση; Προφανώς και δεν αποτελεί λύση. Οι κανονικοί οικολόγοι (και όχι αυτοί που μέχρι χθές θα ψήφιζαν για τη διατήρηση αυθαιρέτων μέσα σε δάση) προτείνουν την μή αναδάσωση σαν μόνη λύση για την αναγέννηση των καμμένων δασών. Προτιμότερο είναι η ουσιαστική απαγόρευση της βόσκησης στα αποψιλωμένα δάση, και βέβαια η μή αλλαγή χρήσης του δάσους (από υψηλής βλάστισης σε χορτολιβαδική έκταση - αγρό - οικισμό). Ατυχώς το blog μου διαβάζεται μόνο από την Έλενα, οπότε δεν τρέφω αυταπάτες ότι από αύριο κιόλας οι Γιωργάκηδες και οι Κωστάκηδες δεν θα αρχίσουν να αναδασώνουν και να φωτογραφίζονται.

Η φωτιά/ θάνατος είναι μέρος της ζωής (και για τους ανθρώπους και για τα δένδρα). Η φωτιά από μόνη της θανατώνει τα παλαιά δένδρα, για να βρούν χώρο τα νέα βλαστάρια. Παλαιότερα, το δάσος ήταν πηγή ζωής για τον άνθρωπο. Πηγή πρώτης ύλης. Πλοία, καύσιμα, ρετσίνη κλπ. πήγαζαν από εκεί. Πλέον αποτελεί μόνο πόλο αναψυχής. Θυμάμαι, 20 χρόνια πρίν, είδα τα πευκοδάση της Σκοπέλου. Δάση με ημερομηνία λήξεως. Δεν παίρνουμε πιά το ρετσίνι, δεν ξηλεύουμε αρκετά την πεύκη. Υπάρχει συσσώρευση ξυλείας, οπότε κάποια στιγμή θα καεί. (Κάηκε τελικά το 1988). Σήμερα πως είναι; Καλύτερο από πρίν. Γιατί το πεύκο από μόνο του αναπαράγεται. Αρκεί να μήν ενοχλούνται τα νεοβλάσταρα.

Περι Πάρνηθος ο λόγος. Καλά έκανε και κάηκε. Είναι μία χρησή ευκαιρία, να αφήσουμε την φύση να επανέλθει. Καλά έκαναν και κάηκαν πολλά ελάφια. Ούτως εί άλλως θα λιμοκτονούσαν λόγω της έλειψης ανταγωνιστικού είδους (λύκος).

Τι να κάνουμε; Ο Λένιν δίνει και εδώ την απάντηση.

Ολα σχεδόν τα φυτά της χώρας μας που απαντώνται σε περιοχές μεσογειακού κλίματος έχουν προσαρμογές με τις οποίες μπορούν να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια της φωτιάς και να επανέλθουν ύστερα από αυτή.

Τα πεύκα επανέρχονται μόνο με φύτρωση των σπόρων τους, πράγμα το οποίο σημαίνει μεγάλη καθυστέρηση στην αποκατάσταση των πευκώνων που κάηκαν, και αυτός είναι ακόμη ένας λόγος για τη μη χρησιμοποίηση πεύκων στους νέους χώρους πρασίνου που δημιουργούμε. Από την άλλη, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι στα καμένα φυσικά πευκοδάση υπάρχει συνήθως αυξημένη φυσική αναγέννηση. Ετσι δεν είναι αναγκαία η αναδάσωση.

Οι καμένοι θαμνώνες αν δεν υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση επανέρχονται ταχύτατα.
Η επανάκαμψη των φυτών, ιδιαίτερα είναι ταχύτατη επειδή τα νέα φύλλα είναι μεγάλα και η φωτοσύνθεση ­ των φυτών ιδιαίτερα αυξημένη.

Κλάδεμα των δένδρων, κίνητρα για διατήρηση υλοτόμων στα χωριά.

Απαγόρευση της βόσκησης στις περιοχές που κάηκαν.

Και φυσικά όχι άλλοι οικισμοί σε δασικές εκτάσεις.